Gisteren zat ik nog de laatste oliebollen op te eten onder de kerstboom, vandaag zit ik te fonduen in de schaduw van de Eiger. Het is zover! Mijn eerste wintersport van het seizoen! In Grindelwald, Zwitserland.
Het is prettig rijden vanuit het midden van Nederland naar Grindelwald. Het is maar een kleine 900 kilometer, het merendeel over de Duitse autobahn. En ja, in Zwitserland moet je even op je snelheid letten, maar ook daar rijdt het aardig door. Alleen wat kleine files voor de grens bij Basel en bij Bern.
Maar dan ben je ook wel in Grindelwald, waar het vandaag of vannacht nog gesneeuwd moet hebben, gezien het kleine laagje sneeuw op de bomen! Echt warm is het niet, vanmiddag was het al -8, maar het zag er mooi zonnig uit.
En het dorp heeft een prachtige ligging: op zo’n 1000 meter hoogte in de schaduw van een paar fraaie bergen, waaronder de Wetterhorn en de Eiger.
Kortom: ik kan niet wachten om morgenochtend mijn ski’s aan te doen en los te gaan op de pistes hier! Ik ga proberen jullie deze week op de hoogte te blijven houden, met verhalen en foto’s. Als de internetverbinding het tenminste houdt, want die heeft het moeilijk op dit moment…
Lees ook:In de schaduw van de Eiger (2): First
Lees ook:In de schaduw van de Eiger (7): een ijskoud afscheid
Lees ook:Grindelwald, meer dan alleen skiën en snowboarden
Lees ook:In de schaduw van de Eiger (3): verse poeder
Lees ook:In de schaduw van de Eiger (5): wolken, zon, nevel en mist
0 reacties op “In de schaduw van de Eiger”