Vandaag was weer een prachtige dag in het Jungfrau gebied. Half bewolkt, dus het skiën was een gevariëerde mix van skiën in de zon, in de mist, en onder de wolken.
Halo rond de zon in First
In Grindelwald was ‘s ochtends nog geen zon te bekennen. Maar vanuit het gondeltje naar het First gebied zagen we de eerste stukjes blauwe lucht al. De bewolking was niet dik, en lag zo rond de 2000 meter, dus je skiede soms boven de wolken, soms eronder, en soms er doorheen. Dat ziet er altijd zo fantastisch uit!
Skigebied First
Het was ontzettend rustig in het gebied, veel pistes hadden we voor onszelf, en als je tien andere skiërs tegen kwam was het veel. Dat in combinatie met de perfecte sneeuw, zorgde voor een heerlijk ochtend.
Drukte op de pistes
Onderweg zagen we nog een helicopter opstijgen vanuit het snowpark. Ik hoop dat er geen ongeluk gebeurd was, ik had niks gezien, maar vrees het ergste. Een snowpark is niet echt een standaard landingsplaats voor helicopters.
Erg mooi was ook de ‘halo’ in de kleuren van de regenboog rondom de zon. Heb zoiets nog nooit eerder gezien!
Halo om de zon
Tegen het einde van de ochtend de afdaling naar het dal ingezet. Het was behoorlijk mistig, dus een beetje lastig skiën. Van de vorige keer wisten we dat er lange prik stukken in zitten, maar door die mist zie je ze niet echt. Dus zoveel mogelijk vaart houden overal, en hopen dat het goed komt.
Mist tijdens de dalafdaling
Beneden het treintje genomen naar de Kleine Scheidegg. Daar even gelunched in een druk pisterestaurant met duur en slecht, veel te zout, eten. Vervolgens verschillende pistes genomen.
Skigebied Männlichen – Kleine Scheidegg
En tot slot de dalafdaling naar Wengen genomen. Die was weer leuk, ook omdat we een stukje van de wereldbekerpiste mee konden pikken. De perfecte racebaan: goede sneeuw, goed zicht, en super steil. Perfect gewoon.
Stukje van de wereldbekerafdaling
Vanaf Wengen hebben we ons door de gondel naar Männlichen laten brengen. Die ging dwars door de wolken heen, zodat we boven weer heerlijk in het laatste zonnetje van de dag stonden. Niet echt een gondel voor mensen met hoogtevrees, want hij gaat nogal steil in één keer 1000 meter omhoog.
Gondelbaan Wengen – Männlichen vanaf dalstation
Bij Männlichen weer boven de wolken
Tot slot hebben we nog even geskied in het Männlichen gebied, om vervolgens de dalafdaling naar Grindelwald te nemen, waar een heerlijk koud biertje op ons wachtte op het verwarmde terras van het hotel…
Lees ook:In de schaduw van de Eiger (7): een ijskoud afscheid
Lees ook:In de schaduw van de Eiger (3): verse poeder
Lees ook:In de schaduw van de Eiger (4): de Schilthorn
Lees ook:In de schaduw van de Eiger (6): wederom de Schilthorn
Lees ook:In de schaduw van de Eiger (2): First
vond je eten tè zout, ben je ziek of zo ?? normaal kieper je emmers zout op een kaal stukje hard stokbrood en eet het met smaak !! overigens, geniet maar van het vele zout, door het winterweer hiero is er een strooizout tekort !:-)
Tsja, als ik dus klaag over te veel zout, dan gaat het dus om hoeveelheden die voor de gemiddelde Nederlander toxisch zijn. Zoveel gooiden ze er daar dus op!