Maart dit jaar ben ik in Avoriaz geweest, in het Frans-Zwitserse skigebied Portes du Soleil. Het was een prachtweek, in een heerlijk afwisselend en uitgestrekt gebied.
Portes du Soleil
Het skigebied van Portes du Soleil telt maar liefst 650 kilometer aan pistes, en is dus gigantisch groot. Maar in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Trois Vallées in Frankrijk, is het gebied niet helemaal aaneengesloten met liften. Het leuke aan het gebied is dat het zowel in Zwitserland als in Frankrijk ligt – je gaat regelmatig de grens over als je een dagje aan het toeren bent.
(klik op de foto’s voor een vergroting)
Het gebied ligt niet al te hoog – het hoogste punt is 2466 meter, boven Avoriaz. Daardoor ligt een groot deel van het skigebied onder de boomgrens, waardoor veel pistes tussen de bomen door slingeren. Ondanks deze relatief lage ligging, ligt er in het algemeen best veel sneeuw.
De cijfers van het gebied zijn indrukwekkend: 25 zwarte, 100 rode, 106 blauwe, en 35 groene pistes; 195 skiliften. Maar ja, zulke cijfers zeggen nooit zoveel. Ik hoop dat je aan dit verslag en de foto’s meer hebt.
Avoriaz
Avoriaz is eigenlijk het enige dorp in het gebied dat 100% niet authentiek is. Het dorp is voor het wintersporten gebouwd, en is geheel autovrij. Je kunt dus rustig het dorp door skiën, sleeën of wandelen, zonder door auto’s voor je sokken gereden te worden. Toch moet je wel een beetje oppassen, want er rijden wel erg veel paardenslee’s rond. Dat is hét vervoermiddel daar in Avoriaz – als je je auto op de parkeerplaats hebt gezet, stap je met bagage en al zo’n paardenslee op, en word je naar je appartement gebracht, voor een euro of 10.
Ondanks dat het niet authentiek is, vond ik het er wel leuk uit zien: de gebouwen zijn niet al te groot, er is veel hout gebruikt, en de besneeuwde straatjes slingeren leuk door het dorp heen. Midden door het dorp lopen ook twee sleepliftjes, met een leuke oefenpiste er langs, en veel terrasjes.
Avoriaz, gezien vanuit de Col du Fornet
Deze week hadden we een ‘vierpersoons’ appartement (vierpersoons op z’n Frans, dus een tweepersoons slaapkamer en twee bedden in de woonkamer). Het appartement ligt in het gebouw Pointe de Vorlaz, aan de rand van het dorp, dichtbij de de stoeltjesliften Tour, Stade en Lac Intrets. Een perfecte ligging, want zowel de pistes als het bakkertje waren dichtbij te vinden.
Wakker worden met deze uitzichten uit het appartement
Goed aan te rijden
In vergelijking met de grote Franse skigebieden in de Savoie is Avoriaz niet zo heel ver rijden: een kleine 1000 kilometer vanaf Utrecht. Omdat je een stuk via Zwitserland rijdt, moet je wel een Zwitsers tolvignet kopen (ongeveer 30 euro), maar de Franse tol bespaar je. Het einde van de reis ernaartoe is erg mooi, je rijdt dan langs de oever van het Lac Léman, het meer van Geneve. Een weg door leuke plaatsjes met prachtig zicht op het meer.
Skigebied bij Avoriaz
Rondom Avoriaz is het skigebied behoorlijk gevarieerd. Richting de Col du Fornet en de Les Hauts Forts zijn veel blauwe en rode pistes, goed te doen voor iedereen.
Uitzicht vanaf de blauwe Crête boven Avoriaz
Foto’s genomen bij de Col du Fornet
Wat moeilijkere pistes zijn te vinden op de helling van Les Hauts Forts naar Les Prodains. Bijvoorbeeld de heerlijke Coupe du Monde, een werkelijk fantastische racebaan. Of de buckelpiste vanaf de Grandes Combes lift.
Buckels bij de Grandes Combes lift
Coup du Monde, vanaf de overkant gezien
Aan deze kant van het gebied was het eigenlijk altijd rustig, en ‘s ochtends was er al helemaal niemand te vinden. Dus alle rust om een beetje te oefenen op de buckels, of te trainen op snelheid: het was heerlijk om de Coupe du Monde af te blazen met de tranen in je ogen van de wind.
Overigens kan iedereen hier genieten van de rust op de piste, want van Avoriaz loopt ook de blauwe Crôt hier naar beneden.
Lunchen langs de Crôt piste
Het liftenpark is in dit deel van het gebied niet al te modern, getuige onderstaande stoeltjeslift Verare.
De Zwitserse kant van het skigebied
Ook de Zwitserse kant van het skigebied is bijzonder gevarieerd; zwarte buckelpistes zoals de befaamde Mur Suisse, maar ook brede blauwe pistes en lange paden door de mooie omgeving.
Een erg mooie piste aan deze kant van het gebied is de Grand Paradis. Rood op de pistekaart, maar ik vond hem eerder blauw. Vanaf het Pointe de Ripaille slingert hij naar beneden naar Planachaux, met onderweg overal prachtige uitzichten.
Mur Suisse
En dan de Mur Suisse. Eigenlijk heet hij gewoon Chavanette, maar sommige pistes krijgen nou eenmaal een bijnaam. En de Mur Suisse heeft inderdaad wel wat weg van een muur. Een ongeprepareerde piste, met ontzettend hoge buckels, en behoorlijk steil.
Meestal neem ik zulke soort pistes zonder al te veel na te denken, en dan gaat het ook wel goed. Maar deze keer ging het wat anders, want vlak voor me zag ik een man vallen. En dat ziet er niet prettig uit, moet ik zeggen. Doordat de piste steil is, en met enorme buckels, stuiter je dan ook echt de piste af, en duurt het een hele tijd voordat je stopt. Deze arme man gleed denk ik zo’n 100 hoogtemeters door, totdat hij eindelijk tot stilstand kwam.
Reden voor één van mijn vrienden om hem toch maar niet te nemen en de lift terug te pakken.
Zelf ben ik wel doorgegaan, maar echt lekker ging het niet – dat gestuiter van die man had me wat angstig gemaakt.
Tovassière
Een mooie piste aan de Zwisterse kant van het skigebied is de blauwe Tovassière, die van het Pointe de Mossette, via de Col des Portes du Soleil naar Morgins loopt. Een piste met een hoogteverschil van zo’n 1000 meter.
Het is een nogal vlakke piste, dus op ski of snowboard gebied totaal geen uitdaging, maar de ligging is erg mooi.
Richting Morzine
Vanuit Avoriaz ben je snel in Morzine via het skigebiedje Super-Morzine. Via de stoeltjeslift Séraussaix kom je in Super-Morzine, een gebiedje met alleen maar blauwe pistes. Voor gezinnen een ideale plek om te skiën – overzichtelijk, makkelijke pistes, en zelfs een funparkje voor kids met een paar eenvoudige schansjes.
Sleeplift Baron in Super-Morzine
Piste Zore
Vervolgens moet je afdalen met de gondel naar Morzine.
Beneden aangekomen kun je twee dingen doen: een stukje door het dorp lopen naar het skigebied van Morzine, of even wachten. Dan komt er vanzelf zo’n treintje om je daarnaartoe te brengen.
Morzine is in tegenstelling tot Avoriaz, wel een ‘echt’ dorp, waar behalve geskied ook geleefd wordt.
Ook hier mooie uitzichten.
Op onderstaande foto zie je hoe we hiernaartoe zijn geskied: rechts op de foto, bovenop die steile rotswand ligt Avoriaz, en links het gebied van Super-Morzine. De witte streep in het bos is de baan van de gondel die we naar beneden hebben genomen om in Morzine te komen.
Vanaf de graat van Morzine daal je via een makkelijke blauwe piste af naar Les Gets.
Les Gets zelf is een lieflijk dorpje. Het ligt weliswaar een beetje in een uithoek van het skigebied, maar toch valt er om het dorp genoeg te skiën.
Op weg naar de Pointe de Chéry breekt mijn stok dankzij de stoeltjeslift. Ik heb geen idee hoe het gekomen is, maar bij het uitstappen zat de stok opeens klem. Ik kon hem nog wel loskrijgen, maar hij was een beetje krom. En rechtbuigen lukte niet – hij brak meteen. Toch nog een droevig moment op deze prachtige dag. Na jaren trouwe dienst heb ik afscheid van die stok moeten nemen. Gelukkig hebben we de foto’s nog!
Op deze Mont Chéry vooral rode en zwarte pistes. En mooie uitzichten.
Skistokken
Hoewel ik me nooit zo heel bewust ben van mijn skistokken, miste ik ze wel nu. Om weer terug in Les Gets te komen, namen we een zwarte buckelpiste, die er nu wat papperig bij lag. En zonder stokken was dit toch heel anders skiën. Een beetje klunzig kwam ik de berg af.
Gelukkig kon ik in Les Gets een nieuw stel kopen, na een paar winkeltjes te zijn afgelopen. Eén winkel had alleen Leki’s van 110 euro – wel erg veel geld voor een paar stokken.
Terug naar Morzine
Terug van Les Gets naar Morzine hebben we een wat andere route genomen dan de heenweg – op de pistekaart via de bovenkant, dus de bergen Rosta, Ranfoilly en Chamossière. Een leuk gebiedje met wat blauwe, maar vooral veel rode pistes.
Châtel
Het skigebied richting Châtel (Linga) is ook leuk. Voornamelijk rode en blauwe pistes, en mooi en rustig gelegen.
Een wat moeilijkere piste hier is de Chaux-de-Rosées, een buckelpiste in een mooie kom.
Al met al is Portes-du-Soleil een prachtig, mooi gelegen skigebied, voor iedereen geschikt. Overal liggen niet al te moeilijke rode en blauwe pistes, en als je je wat meer wilt uitleven zijn er ook genoeg zwarte pistes.
Pistes: aanraders
+ Mur Suisse (Chavanette) Moeilijke zwarte buckelpiste. Als je hem durft te doen, ben je achteraf trots dat je hem gedaan hebt (als je tenminste niet in het ziekenhuis belandt). En anders pak je daar de stoeltjeslift naar beneden, en geniet je van je verstandige beslissing, terwijl je de durfals ziet zweten en ploeteren.
+ Coupe du Monde Zwarte racebaan bij Avoriaz. ‘s Ochtends lekker rustig. Je waant je echt een wedstrijdskiër als je daar met een kleine 90 km/u naar beneden tettert, met de tranen in je ogen van de wind.
+ Abricotine – Parchets Vanaf het Pointe de Mossette (2277 meter) met de blauwe Abricotine naar beneden, en bij Les Lindarets rechtdoor richting Ardent via de Parchets. Makkelijke afdaling, mooi gelegen in een kom, en je daalt 1000 hoogtemeters achter elkaar. De Abricotine heeft wel wat vlakke stukken, dus niet teveel remmen…
+ Grand Paradis Ontzettend mooi gelegen, rustige piste aan de rand van het gebied.
+ Tovassière Net zoiets als de Grand Paradis, voor het fantastische skiën of snowboarden pak je hem niet, maar wel voor de mooie natuur.
Zondag rijden, een aanrader
De wisseldag van het appartement dat we huurden was zondag. En dat beviel erg goed. Op de weg was het erg rustig, en ook ontliepen we de drukte in het dorp op zaterdag. In Avoriaz heb je wat meer last van die drukte, omdat je niet met de auto bij je appartement kan komen, en dus altijd een paardeslee nodig hebt. Terwijl wij ons zaterdag uitleefden op de rustige pistes, zag het er in het dorp hectisch uit.
Meer info: website van Portes du Soleil.
Lees ook:130 km Piste Open in Les Portes du Soleil!
Lees ook:Mijn favoriete skigebied: Les Portes du Soleil
Lees ook:Via Lattea: Van Alle Markten Thuis?
Lees ook:Zwart, rood of toch liever blauw?
Lees ook:Live vanuit de Alpen: Paganella
Mooi stuk, sluit goed aan bij mijn ervaringen