Husky slee tocht in Tignes

In mijn reisverslag van Tignes schreef ik al over de Husky sleetocht die we gemaakt hebben. In dit artikel schrijf ik er wat uitgebreider over en kun je ook de foto's en het filmpje zien. Wist je trouwens dat de honden eigenlijk helemaal geen Husky's zijn? Gaaf was 't in elk geval zeker!

Afgelopen zaterdag was het weer in Tignes (weer) slecht: zeer veel sneeuwval en slecht zicht. Gecombineerd met het feit dat ik de dag ervoor mijn ribben gekneusd heb, bedenken we dat het wellicht leuk is om iets "anders" te doen. Helaas behoort paardrijden door de sneeuw en langs het meer (mijn andere favoriete sport!) vanwege m'n ribben niet tot de mogelijkheden. Maar bij Evolution 2 boeken we dan maar een "Husky slee-tocht".

We hebben de keuze uit zelf de slee besturen (dus zelf op de slee staan terwijl je door de honden getrokken wordt) of alleen maar voortgetrokken worden door een roedel husky's. Volgens de dame is het eerste veel leuker en we kiezen daar dan ook voor. Om half drie in de middag zijn we aan de beurt.

De tocht vind plaats op/langs het meer van Le Lac, dus tegen twee uur nemen we de bus naar Le Lac. Het geblaf en het gehuil van de honden hoor je al van verre. Het lijken wel wolfen…brrr…Gelukkig hebben zij geen last van de kou en de sneeuwval.

 

 

 

Aangekomen bij de honden aaien we de lief uitziende honden voorzichting over hun koppie:

 

Het geblaf en gehuil proberen we ook vast te leggen in een filmpje (geluid aan!)

Het geblaf en gehuil is overigens te verklaren uit het feit dat zij natuurlijk een veel beter gehoor hebben en ze hun vriendjes in de verte al zien aankomen, terwijl wij -door de sneeuwval en de mist- nog niets zien of horen. Maar uiteindelijk zien we ze dan toch aankomen:

 

Helaas blijkt dat de mannen van de husky's (en de honden) behoorlijk achter op schema liggen, dus moeten we nog een "rondje" wachten in de sneeuw en de kou. Hum…nou ja, we vermaken ons wel weer met de achtergebleven honden.

Als we dan eindelijk aan de beurt zijn volgt er een korte uitleg hoe we de slee moeten bedienen: er zit een rem op (handig!) die je moet indrukken als je wilt stoppen (duh!). Die moet je ook gebruiken bij het vertrekken: de honden zijn zo gewillig dat je anders van de slee schiet. Pompend remmen dus! Bochten kun je maken door je gewicht naar links of rechts te verplaatsen.

Ook volgt een uitleg over de honden: ze blijken allemaal zeer, zeer, zeer goed te luisteren naar hun baas Sebastien. Hoeveel honden het ook zijn; ze zijn zeer goed afgericht. Bovendien willen ze allemaal graag de slee trekken; niet mee mogen is een hard gelag voor de dieren. Sebastien vertelt ons dat het inderdaad geen husky's zijn, maar "Groenlanders" en "Alaskische" honden.

Dan is het tijd om plaats te nemen achter onze slee. We krijgen er drie honden voor geplaatst. Eentje voor en twee achter. De achterste twee trekken het (mijn) gewicht, de voorste geeft het tempo aan. 

En daar gaan we dan: Sebastien voorop zodat de andere honden hem maar wat graag willen volgen. En dat doen ze….oeps. Sas, je moet wel op de slee gaan staan en niet er naast. Gevolg: de honden rennen weg zonder mij. Oeps.

 

Nadat Sebastien de honden gestopt heeft en ik weer plaats genomen heb achter de slee gaan we dan echt. Jeetje, die beesten zijn echt sterk. Ze rennen als gekken en 't gaat best hard. Ik doe mijn uiterste best om de slee in het spoor te houden, maar sta er daardoor redelijk krampachtig op. De weersomstandigheden werken ook niet echt mee: het lijkt de Noordpool wel. Hoe toepasselijk!

Maar gaandeweg begrijp ik het beter: ik sta er meer en meer relaxed op. Even is het nog spannend als we een stuk naar beneden gaan: de slee gaat dan harder dan de honden. Remmen dus. Eén van de andere "berijders" achter mij weet de slee echter niet recht te houden en kukelt om. Als ook zij weer op de slee geklommen is, rijden we het laatste stuk op een vlak gedeelte van het meer dan gaat het lekker hard. Wat kicken is dit zeg!

Na een half uurtje zijn we terug bij het beginpunt en een heuse ervaring rijker. Echt gaaf! Je moet het zeker een keertje doen als je in de gelegenheid bent! 

Lees hier de andere reisverslagen

Lees ook:Dromen van een winters avontuur
Lees ook:Reisverslag Lonneke: Fins lapland
Lees ook:Porsche design slee
Lees ook:Après-ski hits 2010 SUPER of BLOEPER: Leen Zijlmans – Op de slee naar benee
Lees ook:1-1-10: Droomafdaling, droomlandschap en droomlicht!