Jullie hebben het waarschijnlijk al gemerkt, wintersport.blog.nl is weer in de lucht! En met dit nieuwe jasje hoort natuurlijk een nieuwe schrijver! Of schrijfster in mijn geval. Natuurlijk hoort het ‘voorstelrondje’ er dan bij. Een van mijn voorgangers had het leuke idee om een Wintersport Curriculum te maken (W.C.), en ik dacht: dat ga ik ook doen! Hierbij dus mijn wintersport curriculum!
W.C. Anne Rackwitsz
“Personalia”
Naam: Anne Rackwitsz
Geboren: 13 april 1983, te Middelburg
e-mail: [email protected]
werk: redacteur
studie: MA Book and Digital Media Studies, te Leiden. Bul behaald? Bijna… zucht!
favoriete skigebied: Zermatt, Zwitserland
Ski Ervaring:
’86-’87: Voor het eerst op de ski’s in Crans-Montana, Zwitserland. Mijn grote zus mocht al in een klasje en ik mocht voortgeduwd met oma ook een poging wagen om mijn plastic skietjes! En natuurlijk staat alles op de gevoelige plaat!
’87-’88: Nu toch echt op les op de kinderweide! Met onze fluorescerend gele pakjes konden mijn ouders ons zeker niet missen! En oh, wat waren we stylish…
’88-’95: Les, les en nog eens les. Twee ski-vakanties per jaar elke ochtend les en ‘s middags mee met papa en mama! Wat ik me nog goed kan herinneren is die smerige zoete thee tijdens de kleine pauze! Bah, wat was dat smerig! Inmiddels is mijn kleine broertje ook al enkele jaren op de piste te vinden en ‘s middags is de hele familie op de piste te vinden.
’95-’97: Na lang zeuren hoefde ik eindelijk niet meer op les en mocht ik de hele dag met mijn ouders en mijn grote zus mee. Zij mocht al twee jaar snowboarden en eigenlijk wilde ik dat ook wel heel graag proberen! Helaas mocht het niet zo zijn…
’97-’98: Eindelijk mocht ik het op een snowboard proberen, op mijn skischoenen welteverstaan! Ik ging samen met de zoon van vrienden van mijn ouders op les en waar hij al snel bochten draaide, bleef ik de eerste twee weken steken op alleen mijn rechter bocht! Na nog een week les in februari, dit maal op softboots, kwam ik ook eindelijk al bochten draaiend naar beneden.
’98-’99: Snel was ik genezen van de snowboard hype. Na een lange afdaling moesten we het pad naar beneden volgen waar ik achterover van het talud af viel. Helemaal blauw en met een betraand gezichtje heb ik mijn laatste snowboard afdaling al sledend op mijn board afgelegd. Volgend jaar weer skiën!
’99-’07: Skiën, skiën en nog eens skiën. De piste’s van Crans-Montana, Zwitserland, en omstreken ken ik inmiddels als mijn broekzak! Maar ook de beste off-piste mogelijkheden zijn tot op de bodem uitgepluist en uitgeput!
’07-’10: ZERMAAAAAATTTTT! Wow wat was dit toch fantastisch! De rit naar dit prachtige skigebied alleen al was de moeite waard: in het treintje vanuit Täsch naar Zermatt kom je de mooiste winterse landschappen tegen. Kleine ‘bisses’ en watervalletjes die ook ‘s winters stromen. Het skigebied was fantastisch! Zo fantastisch dat ik samen met mijn vader nog een week eind februari 2009 heb kunnen genieten.
’10-’12: Crans-Montana, januari 2011. Het noodlot slaat toe… Tijdens mijn tweede week scheur ik door en stomme misstap mijn kniebanden af. Hierover kun je lezen in Mijn knieblessure: deel 1 en verder. Vanaf dat moment heb ik (nog) niet op de ski’s gestaan maar ik ben ik het jaar daarop maar eens spa’s gaan testen! Een keer was leuk, in je bikini in het bubbelbad omringd door sneeuw, maar dit jaar hoop ik toch weer op de ski’s te staan! Afwachten geblazen, want mijn knie is nog steeds niet jofel…
Dit was dus mijn uitgebreide W.C! Ik hoop dat jullie plezier hebben met het lezen van mijn berichtjes. En ook al is mijn knie niet meer wat het was voor mijn operatie, skiën is iets wat ik nooit en te nimmer op zal geven dus zullen er nog veel meer berichten over mijn belevenissen op de piste volgen.
(Foto’s volgen nog…)
Lees ook:Crans-Montana, here we come!
Lees ook:Foto van de Week!
Lees ook:Mijn knieblesure: deel 3
Lees ook:Colofon
Lees ook:Foto van de week!