Je kunt op de foto’s klikken voor een vergroting
Het matige weer onderweg naar Laax was even vervelend, maar de lange rit is niet voor niks geweest. Zaterdag en in de nacht van zaterdag op zondag heeft het gesneeuwd. Wat een feest! Toen we zondag wakker werden was het nog bewolkt, maar toen ik naar de bakker liep om brood te halen brak de zon door! Het beloofde een prachtige dag te worden.
Dus ‘s ochtends geprobeerd een beetje op tijd bij de liften te zijn, wat redelijk lukte. Zo’n eerste dag is het nog even wennen – de spullen die je mee wil nemen uitzoeken, een bakkertje vinden, zulk soort dingen.
Bij de skischool in het dalstation van Flims ontmoette ik mijn gids Beat, met wie ik ’s ochtends op pad ben gegaan om wat maagdelijke poeder mee te kunnen pakken.
‘s Middags bij Nagens
Verse sneeuw
Lag er in het dorp maximaal een centimeter of 10 verse sneeuw, hoger op de berg lag er een centimeter of 20. Gelukkig waren we nog op tijd om wat mooie, niet al te steile maagdelijke hellingen te kunnen skiën, die binnen een minuut of tien lopen vanaf de liften lagen. Links (ten westen) van de top van de Siala lift was zo’n prachtig stuk poeder te vinden. Eerst een stukje piste, en dan nog een stuk over de graat waar het behoorlijk hard waaide, om vervolgens af te dalen door een prachtige laag poedersneeuw. Het leek wel of we vlogen, zo licht ging het allemaal, echt heerlijk!
Helaas heb ik er geen foto’s van, want we moesten natuurlijk maximaal genieten van de nog aanwezige ongespoorde poeder. Dat meer mensen daarvan houden bleek ’s middags wel, toen alles zo’n beetje verspoord was.
Vanaf Nagens
De middag
De rest van de dag het gebied een beetje verkend. Lunch bij een groot pisterestaurant bij Nagens, en daarna via Mutta Rodunda (dat betekent ‘open weide’, had de gids ’s ochtends verteld), en Siala richting de Vorab gletsjer gegaan. Hoewel het heerlijk zonnig was waaide er hier een behoorlijk harde wind. Deze wind zorgde er samen met de buitentemperatuur van onder de -10 voor dat m’n gezicht wel een beetje pijn ging doen, en praten niet al te vlot ging.
Vorab gletsjer
Hierna nog een rondje gemaakt naar Curnius bij Laax en weer via Crap Sogn Gion en Nagens terug naar Flims, om nog net in de laatste lift naar Foppa te kunnen springen om nog één afdaling mee te pakken. Af en toe konden we in de rustigere delen van het skigebied nog een randje poeder meepakken naast de piste.
Vanuit de lift Fuorcla – Crap Masegn
Piste van Crap Masegn naar Treis Palas
Overal mooie besneeuwde bomen
Bij de Curnius Hütte in de buurt
18 naar Flims
Een aantal jaren terug was ik al in dit skigebied geweest, maar toen bestond de 18 nog niet, de dalafdaling van Nagens naar Flims. Nu was deze er wel, en het is echt een heerlijke rode piste. Tussen de bomen, overzichtelijk, niet te vlak. Overal langs deze piste kan je even tussen de bomen duiken, om over smalle paadjes tussen de bomen naar beneden te stuiteren.
18 naar Flims
Lente
Toen ik hier een aantal jaar terug was, ook in maart, was het echt al lente. Het dorp was niet wit meer, en de dalafdaling was een wit papperig lint naar beneden. Maar nu is het overal nog wit, en de temperaturen zijn ook niet echt lenteachtig. Zelfs in het dorp heeft het de hele nacht nog gevroren. Al is het kouder, het is heerlijk skiën; de dag is lang en de sneeuw is nog perfect!
Dalafdaling Flims
Flims
Mijn andere verslagen over Laax:
Los in Laax!
Los in Laax 2: Verse sneeuw!
Los in Laax 3: de laatste restjes poeder
Los in Laax 4: rocksresort
Los in Laax 5: de Cassonsgrat, de mooiste plek van het skigebied
Los in Laax 6: pistes en restaurants
Los in Laax 7: freestyle paradijs
Lees ook:Los in Laax 6: pistes en restaurants
Lees ook:Los in Laax!
Lees ook:Los in Laax 5: de Cassonsgrat, de mooiste plek van het skigebied
Lees ook:In de schaduw van de Eiger (3): verse poeder
Lees ook:In de schaduw van de Eiger (7): een ijskoud afscheid